مدارس آمریکا

سیستم حکومتی فدرال آمریکا، در کنار بی‌اعتمادی تاریخی به یک دولت مرکزی قدرتمند، منجر به پیدایش یک سیستم آموزشی بسیار غیر متمرکز شده است. اعتقاد دیرینه این کشور به سرمایه‌داری مبتنی بر بازار آزاد و رقابت خصوصی بدون محدودیت و نیز مداخله محدود حکومت، این سیستم آموزشی را شکل داده است.

قانون اساسی ایالات متحده آمریکا هیچگونه اشاره صریح و روشنی به آموزش ندارد، ولی بر اساس دهمین اصلاحیه قانون اساسی، تمامی قدرتی که به طور ویژه به دولت فدرال محول نشده است، به دولت‌های ایالتی واگذار می‌شود. در نتیجه، 50 ایالت به علاوه منطقه کلمبیا و قلمروهای این کشور، به طور مستقیم مسئول سیستم‌های آموزشی خود هستند. همین امر باعث ایجاد یک سیستم آموزشی متنوع در سطح کشور شده است.

بر اساس گزارش انجمن مدارس شبانه‌روزی (TABS)، در حدود 15 درصد از جمعیت دانش‌آموزان این مدارس که بیش از 300 مدرسه شبانه‌روزی در آمریکا هستند، را دانش‌آموزان بین‌المللی تشکیل می‌دهند. مدارس بین‌المللی آمریکا مناسب دانش‌آموزانی است که به دنبال فرصت‌های چالش‌برانگیز، آماده‌سازی بهتر برای ورود به دانشگاه‌های برتر دنیا، امکانات برتر ورزشی و هنری و به طور کلی فرصت‌های بهتر برای آینده خود هستند. استانداردهای آموزشی در مدارس بین‌المللی آمریکا به‌حدی بالا است که انتقال مدرک و ادامه تحصیل در هر کشور دیگری برای فارغ‌التحصیلان این مدارس به سادگی امکان‌پذیر است.

سال تحصیلی مدارس و مؤسسه‌های آموزش عالی، از اواسط آگوست یا سپتامبر آغاز می‌شود و تا اواسط می تا ژوئن ادامه پیدا می‌کند. معمولا یک تعطیلی 1 تا 3 هفته‌ای در طول سال تحصیلی وجود دارد که شامل کریسمس (25 دسامبر) و تعطیلات سال نو می‌شود و غالبا به آن تعطیلات زمستانی می‌گویند. همچنین، گاهی یک تعطیلی یک هفته‌ای نیز در فصل بهار وجود دارد که غالبا (ولی نه همیشه) یک هفته قبل از تعطیلی عید پاک (Easter) در مارس یا آوریل است و به آن تعطیلی بهاره گفته می‌شود.

سیستم‌های آموزشی آمریکا

ساختار سیستم‌های آموزشی مدارس آمریکا

آموزش ابتدایی و متوسطه در ایالات متحده آمریکا غالبا به عنوان آموزش K-12 شناخته می‌شود، که یک مخفف برای اشاره به پایه‌هایی است که دانش‌آموز می‌گذراند (کودکستان تا پایه دوازدهم). حرف K به کودکستان بر می‌گردد، که غالبا در سیستم مدرسه ابتدایی ارائه می‌شود. بنابراین، K-12 برای بیشتر دانش‌آموزان 12 سال به علاوه کودکستان، به طول می‌انجامد. مدرسه ابتدایی به عنوان بخشی از آموزش K-12، معمولا دانش‌آموزان کودکستانی یا گاهی پایه اول تا پنجم یا ششم را ثبت نام می‌کند. دانش‌آموزان سپس به مدرسه متوسطه اول وارد می‌شوند که غالبا به عنوان مدرسه راهنمایی یا دبیرستان مقدماتی شناخته می‌شود. چهار یا گاهی سه سال پایانی مدرسه معمولا به عنوان دبیرستان، دبیرستان ارشد یا مدرسه متوسطه شناخته می‌شود.

از آنجایی که آموزش در ایالات متحده بسیار غیر متمرکز است، بنابراین مدل‌های متنوعی از آموزش K-12 در این کشور وجود دارد. نمودار پایین بعضی از مدل‌های معمول را نشان می‌دهد:

به عنوان مثال، در برخی ایالت‌ها، مدارس ابتدایی از دانش‌آموزان کودکستان تا پایه پنجم ثبت نام می‌کنند، پس از آن دانش‌آموزان پایه‌های ششم تا هشتم را در مدرسه راهنمایی و سپس پایه‌های نهم تا دوازدهم را در دبیرستان می‌گذرانند. در سایر موارد، دانش‌آموزان فقط برای پایه‌های هفتم و هشتم به مدرسه راهنمایی می‌روند، سال‌های قبل از آن را در مدرسه ابتدایی و سال‌های بعدی را در دبیرستان می‌گذرانند. در بعضی موارد، به خصوص در مدارس کوچک‌تر در مناطق روستایی، دانش‌آموزان ممکن است کودکستان تا پایه دوازدهم را در یک مدرسه یا به صورت‌های متفاوتی بگذرانند.

سیستم آموزش K-12 به نوعی جهانی و همگانی محسوب می‌شود. همه دانش‌آموزان از آموزش عمومی رایگان در پایه دوازدهم فارغ‌التحصیل می‌شوند. در سال 2014، بیش از 50 میلیون دانش‌آموز در آموزش دولتی K-12 ثبت نام کرده بودند، که بر طبق گزارش مؤسسه آماری یونسکو (UIS)، برابر با نرخ خالص ثبت نام (NER) به میزان 93.7 درصد است، یعنی تقریبا 93.7 درصد دانش‌آموزان در سنین ابتدایی و دبیرستان در مدرسه‌ای در سطح مناسب سن خود ثبت نام کرده اند. بیشتر دانش‌آموزان در آموزش K-12 در مدارس دولتی تحصیل می‌کنند و تنها 10 درصد دانش‌آموزان در سال تحصیلی 16-2015 در مدارس خصوصی، عمدتا در مؤسسه‌های کلیسایی یا فرقه‌ای، مشغول به تحصیل شده اند (مدارسی که به یک سنت ایمانی وابسته هستند، مثلا مدارس کاتولیک، مدارس باپتیست، مدارس لوترن و غیره).

آموزش ابتدایی در مدارس آمریکا

در مدارس ابتدایی، معمولا از کودکستان تا پایه پنجم یا ششم به کودکان تدریس می‌شود. (همانطور که گفتیم، دانش‌آموزان متناسب با تفاوت‌های موجود در سیاست‌های ایالتی، اجباری‌بودن کودکستان یا حتی فراهم‌بودن امکان تحصیل در این مقطع، از سنین 5 تا 7 سالگی آموزش را شروع خواهند کرد).

ساختار کودکستان به عنوان یک برنامه آموزشی از ابتدای کودکی – برنامه پیش‌دبستانی – طراحی شده است ولی غالبا در مدارس ابتدایی ارائه می‌شود. کودکستان دولتی در آمریکا رایگان است. بعضی از کودکستان‌ها خودمحور هستند، همچنین تعدادی مؤسسه دیگر وجود دارد که شکل‌های متفاوتی از آموزش پیش‌دبستانی را ارائه می‌دهند. مانند مراکز روزانه نگهداری از کودک و مهد کودک. کودکان می‌توانند از سن 3 سالگی در برخی از مدارس پیش‌دبستانی ثبت نام کنند، ولی معمولا کودکستان از سن 5 سالگی آغاز می‌شود. برنامه کودکستان می‌تواند تمام‌وقت یا پاره‌وقت باشد.

کودکستان مفهومی است که ابتدا در آلمان شکل گرفت – این کلمه در آلمانی به معنی «باغ کودکان» است – و سپس در قرن نوزدهم وارد آمریکا شد. در قدیم، برنامه‌های کودکستان بیشتر پیرامون موضوعات رشدی ارائه می‌شدند تا آموزشی، و بر روی یادگیری از طریق بازی تاکید داشتند (با پیروی از مدل‌های ارائه‌شده توسط نظریه‌پردازان آموزشی مانند ماریا مونته‌سوری) و شامل برخی آموزش‌های اولیه شهروندی می‌شدند. با این حال، با آغاز نیمه دوم قرن بیستم، کودکستان با تنظیم برنامه درسی و آموزشی، مفهوم آموزشی‌تری پیدا کرد. زیرا والدین انتظار داشتند کودکان‌شان مهارت‌های آموزشی را پیش از ورود به پایه اول، که آموزش به طور سنتی از آن مقطع شروع می‌شد، بیاموزند. امروزه برنامه درسی در کودکستان بر روی مهارت‌های خواندن و اعداد، و سایر حوزه‌ها مانند علوم پایه، هنر و موسیقی تمرکز دارند.

در پایه اول، تمامی دانش‌آموزان آموزش تمام‌وقت را دریافت می‌کنند. معمولا، دانش‌آموزان مدرسه ابتدایی برای کل سال تحصیلی، از طریق یک معلم در موضوعات اصلی را آموزش می‌بینند. ولی ممکن است در موضوعاتی مانند هنر، موسیقی، تربیت بدنی یا علوم کامپیوتر، آموزش‌ها توسط یک معلم متخصص ارائه گردد.

در کشور آمریکا، ایالت‌ها برنامه آموزشی را تدوین می‌کنند و منطقه‌ها، مدارس و معلمین در مورد پیاده‌سازی آن تصمیم‌گیری می‌نمایند. موضوعات اصلی معمولا عبارتند از هنرهای زبانی (خواندن، نوشتن، دستور زبان و املا به زبان انگلیسی)، ریاضی، علوم و مطالعات اجتماعی (جغرافی، تاریخ ایالت، تاریخ ایالات متحده، تاریخ جهان). دانش‌آموزان همچنین آموزش‌هایی در هنر، تربیت بدنی، موسیقی و نمایش توسط معلم اصلی خود یا معلمان متخصص دریافت خواهند نمود. غالبا یک برنامه هفتگی بازدید از کتابخانه نیز برای دانش‌آموزان وجود دارد.

آموزش متوسطه: راهنمایی و دبیرستان در آمریکا

معمولا، آموزش در مقطع راهنمایی و دبیرستان مقدماتی (آموزش متوسطه اول) در پایه‌های ششم تا هشتم، هفتم و هشتم، یا گاهی هفتم تا نهم برگزار می‌شود. پایه ششم معمولا در سن 11 سالگی آغاز می‌شود.

دبیرستان غالبا از پایه نهم تا دوازدهم است. برخی از اینگونه مدارس، پایه‌های دهم تا دوازدهم را ارائه می‌دهند. پایه نهم غالبا در سن 14 سالگی آغاز می‌شود و دانش‌آموزان معمولا در سن 18 سالگی از دبیرستان فارغ‌التحصیل می‌شوند. در بعضی موارد، راهنمایی و دبیرستان در یک مدرسه با هم ادغام می‌شوند که از پایه ششم یا هفتم تا دوازدهم را ارائه می‌دهد.

در بیشتر مدارس راهنمایی و دبیرستان، دانش‌آموزان در هر روز 5 یا 6 دوره آموزشی و یک معلم مجزا برای هر موضوع آموزشی دارند. معمولا معلم‌ها در کلاس درس خود می‌مانند و دانش‌آموزان برای هر موضوع کلاس را تغییر می‌دهند. این جابجایی در طول «دوره عبور» انجام می‌شود. برنامه‌های زمان‌بندی دانش‌آموزان در بیشتر موارد یکپارچه نیست. بر طبق نظر وزارت آموزش: «هر دانش‌آموز در مقطع متوسطه یک برنامه زمان‌بندی و برنامه کلاسی منحصربفرد دارد که توسط والدین، مشاور مدرسه و دانش‌آموز، بر اساس نیازمندی‌های تحصیلی محلی و علایق دانش‌آموز، اهداف شغلی و توانمندی تحصیلی او تبیین می‌گردد».

برنامه درسی مدارس آمریکا

برنامه معمول درسی در مدارس راهنمایی و دبیرستان شامل زبان انگلیسی، ریاضی، علوم، مطالعات اجتماعی، هنرهای زیبا و تربیت بدنی می‌شود. معمولا درس‌های ریاضی متوالی هستند و جبر در پایه هشتم و نهم آغاز می‌شود. بر طبق اعلام وزارت آموزش آمریکا، برنامه درسی یک دبیرستان (پایه نهم تا دوازدهم) شامل دوره‌های بلندمدت زیر می‌شود:

• چهار سال زبان انگلیسی
• چهار سال تاریخ یا مطالعات اجتماعی
• سه سال ریاضی
• دو سال زبان خارجی
• دو سال هنر
• چهار سال آموزش فنی، حرفه‌ای یا کاری
• یک سال علوم کامپیوتر
• دو یا سه سال سایر موضوعات

دقیقا مانند آموزش ابتدایی، ایالت‌ها برنامه درسی اصلی و شرایط فارغ‌التحصیلی از دبیرستان را تعیین می‌کنند. مناطق آموزشی، مدارس و معلم‌ها سپس در مورد پیاده‌سازی و اجرای آن تصمیم‌گیری می‌نمایند. کتاب‌های درسی نیز توسط ایالت یا منطقه مدرسه انتخاب می‌شوند.

در بخش‌هایی از کشور، یادگیری زبان خارجی، شامل زبان اشاره آمریکایی (ASL)، تا پیش از ورود به دبیرستان آغاز نمی‌شود. رایج‌ترین زبان خارجی برای یادگیری، با اختلاف زبان اسپانیایی است که تقریبا 70 درصد دانش‌آموزان K-12 این زبان را یاد می‌گیرند. فرانسوی، آلمانی، چینی و لاتین زبان‌های رایج دیگر هستند. به طور ویژه، محبوبیت زبان چینی در حال افزایش است.

در راهنمایی و دبیرستان، دانش‌آموزان غالبا دارای یک یا چند حق انتخاب در سال هستند. این نوع از حق انتخاب به صورت گسترده‌ای ارائه می‌شود. بعضی از انتخاب‌ها ممکن است مربوط به موضوعات اساسی باشند، مخصوصا در سطح دبیرستان. برای مثال، به جای یا علاوه بر یک کلاس استاندارد زبان انگلیسی، دانش‌آموز می‌تواند یک دوره ادبیات آمریکا، ادبیات انگلیسی یا ادبیات زنان را بگذراند. سایر حق انتخاب‌ها بر روی علایق و توانایی‌های دانش‌آموز تمرکز دارند، مانند هنرهای بصری، موسیقی، نمایش، مذاکره یا روزنامه دبیرستان. برخی نیز مهارت‌های عملی زندگی را به دانش‌آموز می‌آموزند. مثلا، یک کلاس انتخابی سابقا متداول، هنرهای خانه‌داری بود که به دانش‌آموزان آشپزی، خیاطی و انجام امور خانه‌داری را می‌آموخت ولی امروزه از محبوبیت کمتری برخوردار است.

فعالیت‌های فوق برنامه و همزمان با آموزش معمولا در بیشتر مدارس راهنمایی و دبیرستان آمریکا ارائه می‌شوند و غالبا بخش بزرگی از تجربه تحصیل دانش‌آموز را تشکیل می‌دهند. فعالیت‌های فوق برنامه عمدتا در خارج از زمان کلاس‌های درس اتفاق می‌افتد و هیچ اعتباری در زمان فارغ‌التحصیلی دانش‌آموز ندارد. ورزش‌ها و تولیدات تئاتری (مانند نمایشی یا موزیکال) بسیار رایج و متداول هستند. سایر فعالیت‌های فوق برنامه، مانند شطرنج، پروژه‌های علمی، یا مطالعه زبان خارجی توسط باشگاه‌های دانش‌آموزی ساماندهی می‌شود. در طول فرآیند پذیرش در کالج، بسیاری از دانشگاه‌ها و کالج‌ها به مشارکت دانش‌آموز در فعالیت‌های خارج از کلاس توجه ویژه‌ای دارند.

آموزش ویژه در همه سطوح

آموزش ارائه‌شده برای دانش‌آموزان دارای معلولیت – شامل معلولیت‌های فیزیکی، ذهنی، احساسی و رشدی – در آمریکا به عنوان آموزش ویژه (استئنایی) شناخته می‌شود و توسط قانون فدرال برای دانش‌آموزان مدارس دولتی K-12 تضمین شده است. دانش‌آموزان می‌توانند آموزش استئنایی را هم در مدارس و هم در مراکز غیر آموزشی، مانند مؤسسه‌های پزشکی دریافت کنند. قانون اولیه فدرال که آموزش استثنائی را تضمین می‌کند «قانون آموزش افراد داری معلولیت (IDEA)» نام دارد. بر طبق وبسایت LD Online که به آموزگاران دانش‌آموزان دارای معلولیت در یادگیری کمک می‌کند، آموزش ویژه باید عموما «نیازهای فردی دانش‌آموزان (که ناشی ار نوع معلولیت آنهاست) را برآورده سازد؛ و به کودک در یادگیری اطلاعات و مهارت‌هایی که سایر کودکان در مدارس می‌آموزند، کمک کند».

آموزش اجباری در آمریکا

کمترین سن آموزش اجباری در ایالت‌های گوناگون آمریکا، بین 5 تا 7 سالگی، متفاوت است و کودکان عموما در سن 5 سالگی وارد کودکستان می‌شوند. دلیل اصلی در تفاوت‌های موجود در سن آغاز آموزش اجباری به تفاوت قوانین و مقررات ایالتی مربوط می‌شود. بر طبق کمیسیون آموزش ایالتی، که دیتابیس سیاست‌های آموزشی ایالت‌های مختلف را فراهم می‌کند، 15 ایالت بعلاوه منطقه کلمبیا دانش‌آموزان را ملزم به حضور در کودکستان می‌کنند. در سایر 35 ایالت این الزام وجود ندارد. 5 ایالت مناطق مدرسه‌ای را ملزم به ارائه آموزش کودکستان، چه به صورت پاره‌وقت و چه به صورت تمام‌وقت، به دانش‌آموزان نمی‌کنند: آلاسکا، آیداهو، نیوجرسی، نیویورک، پنسیلوانیا. در بقیه ایالت‌ها، باید امکان تحصیل در کودکستان را برای دانش‌آموزان فراهم شود.

بیشترین سن آموزش اجباری نیز در ایالت‌های گوناگون متفاوت است و معمولا از سن 16 تا 18 سالگی را شامل می‌شود. در برخی موارد، دانش‌آموزان اگر تا سطح مشخصی از پایه‌های تحصیلی را گذرانده باشند، می‌توانند زودتر از سن ذکرشده مدرسه را ترک کنند. بیشتر ایالت‌ها ملزم به ارائه آموزش عمومی رایگان به دانش‌آموزان تا رسیدن به سن خاصی هستند که غالبا بین 19 تا 22 سالگی است.

زبان آموزش در مدارس آمریکا

انگلیسی، زبان اصلی آموزش در تمامی مدارس آمریکا است، به استثناء برخی قلمروها، به خصوص پورتوریکو که اسپانیایی زبان غالب است. سیاست‌های ایالتی همچنین با توجه به آموزش در سایر زبان‌ها، عمدتا برای افرادی که به تازگی به کشور مهاجرت کرده اند و در حال یادگیری زبان انگلیسی هستند (ELL)، متفاوت است.

انواع مدارس آمریکا

انواع مدارس در ایالات متحده آمریکا

تقریبا تمامی مدارس را می‌توان بر اساس نوع تامین بودجه، به مدارس دولتی و خصوصی دسته‌بندی کرد. مدارس دولتی بودجه خود را از دولت دریافت می‌کنند. ولی بودجه مدارس خصوصی از هر جایی غیر از کمک‌های دولتی تامین می‌شود. با اینکه بیشتر مدارس در این دو دسته‌بندی قرار می‌گیرند، مدارس دولتی و خصوصی استاندارد طیف وسیعی از سایر انواع مدارس را شامل می‌شوند.

بیشتر مدارس بین‌المللی آمریکا، مدارس دخترانه-پسرانه هستند با این حال، مدارس تک‌جنسیتی نیز در بین آنها وجود دارد. پذیرش در مدارس روزانه و شبانه‌روزی بین‌المللی آمریکا بر اساس معیارهای خاصی انجام می‌شود. ظرفیت این مدارس محدود و شهریه آنان، نسبت به عرف جامعه آمریکایی، کمی بالاست. ولی با توجه به استانداردهای یادگیری بالا، کلاس‌های کم‌جمعیت، امکانات فوق‌العاده و فعالیت‌های فوق برنامه بی‌نظیر، ارزشمندی و صرفه اقتصادی این مدارس به راحتی قابل توجیه است. هزینه تحصیل در مدارس شبانه‌روزی آمریکا بر اساس گزارش TABS در سال 2020، بین 59.500 تا 65.000 دلار آمریکا در سال و این رقم برای مدارس روزانه بین 24.500 تا 37.500 دلار آمریکا در سال است.

انواع مدارس دولتی در آمریکا

مدارس دولتی سنتی

مدارس دولتی با سرمایه محلی، ایالتی و دولتی اداره می‌شوند. بر طبق اعلام انجمن ملی هئیت مدیره مدارس، میزان و منبع تامین بودجه در ایالت‌های گوناگون متفاوت است، ولی تنها 9 درصد از بودجه مدارس دولتی توسط دولت فدرال تامین می‌شود.

مدارس دولتی سنتی باید به استانداردهای خاصی پایبند باشند. معلم‌ها برای تدریس در مدارس دولتی باید گواهینامه‌های مناسبی داشته باشند که غالبا توسط ایالت مربوطه مشخص می‌گردد. دانش‌آموزان بر اساس محل سکونت وارد مدارس دولتی می‌شوند و ملزم به پرداخت شهریه نخواهند بود. مدارس باید قوانین مربوط به برنامه درسی، سیاست‌ها و اداره مدرسه، که در سطح محلی و ایالتی بر طبق قوانین وزارت آموزش آمریکا تصمیم‌گیری می‌شود، را رعایت کنند.

مدارس هیئت امنایی یا منشوری (Charter Schools)

این نوع مدارس نیز مانند مدارس دولتی سنتی، رایگان و فاقد شهریه هستند. با این حال، والدین باید معمولا یک درخواست مجزا برای ثبت نام کودک در مدارس منشوری ارسال کنند. مانند مدارس خصوصی، ظرفیت این مدارس محدود نیز است.

هر شرکت، سازمان یا فردی می‌تواند برای یک منشور (اساسنامه) جهت تاسیس مدرسه امنایی اقدام کند. اگر مورد پذیرش ایالت قرار گیرد، مدرسه مبلغ مشخصی از بودجه را برای مدت زمان محدودی دریافت خواهد کرد – غالبا بین 3 تا 5 سال. اگر مدرسه در برآورده‌ساختن انتظارات عملکردی ناموفق باشد، منشورشان تمدید نمی‌شود و مدرسه تعطیل خواهد شد.

فعالیت بر اساس منشور، به این مدارس اجازه می‌دهد به طور مستقل از سیستم موجود مدارس دولتی فعالیت کنند. بسیاری از این مدارس محیط یادگیری منحصربفردی فراهم می‌کنند، مانند مدرسه‌ای که کلاس های علوم را در کارگاه برگزار می‌کند، یا آموزش تخصصی در حوزه هنر. مدارس منشوری غالبا یک تخصص یا بیانیه ماموریت انتخاب می‌کنند که مطابق با نیازهای جامعه‌شان است.

آموزگاران و مدیران در مدارس منشوری، نسبت به مدارس دولتی سنتی، اختیار عمل بیشتری در تصمیم‌گیری دارند و هزینه این آزادی عمل، فشار مداوم برای عملکرد مناسب است.

مدارس تخصصی (Magnet Schools)

مدارس تخصصی در یک حوزه خاص مانند تکنولوژی، علوم یا هنر آموزش تخصصی ارائه می‌دهند. این مدارس، دولتی و فاقد شهریه هستند و توسط گروهی از مناطق یا مناطق مدرسه‌ای اداره می‌شوند.

برخی از مدارس تخصصی دانش‌آموزان را بر اساس دستاوردهای تحصیلی برتر پذیرش می‌کنند و غالبا مدارس «تیزهوشان و استعدادهای درخشان» نامیده می‌شوند. پذیرش در این مدارس بسیار رقابتی و گزینشی انجام می‌شود. به علاوه، دانش‌آموزان معمولا برای ثبت نام در این مدارس، در آزمون‌های سخت و دقیقی شرکت می‌کنند. سایر مدارس تخصصی با استفاده از یک قرعه‌کشی پذیرش می‌کنند که همه دانش‌آموزان متقاضی تحصیل در این مدارس می‌توانند در آن حضور داشته باشند.

مدارس تخصصی دارای جمعیت دانش‌آموزی متنوعی هستند و احتمالا یک لیست انتظار از دانش‌آموزان متقاضی ثبت نام دارند. در نتیجه، آموزش‌های شناختی و اجتماعی سطح بالایی ارائه می‌دهند.

مدارس دولتی مجازی (آنلاین)

بیشتر مدارس دولتی منطقه‌ای، با فراهم‌کردن گزینه‌های مجازی، انتخاب بیشتری برای تحصیل در اختیار دانش‌آموزان قرار می‌دهند. از آنجایی که مدارس خصوصی مجازی؛ کلاس‌های آنلاین با آموزش مکمل حضوری؛ و کلاس‌های مجازی تحصیل در خانه وجود دارد، ممکن است موضوع کمی گیج‌کننده باشد. یک مدرسه دولتی مجازی، شرایط و گواهینامه‌های تدریس، ارزیابی تحصیلی و مدیریت مشابه مدارس دولتی سنتی را دارد.

انواع مدارس خصوصی در آمریکا

مدارس خصوصی سنتی

بودجه مدارس خصوصی توسط دولت تامین نمی‌شود. به همین دلیل برای حضور در این مدارس نیاز به پرداخت شهریه است. وابسته‌نبودن به بودجه دولتی، باعث آزادی عمل در پیروی‌نکردن از برنامه درسی ملی می‌شود. یک مدرسه خصوصی بدون هیچ نامگذاری خاصی، به عنوان مدرسه مستقل دسته‌بندی می‌شود. پس از آن، گزینه‌های بیشماری فراهم خواهد شد.

ممکن است مدارس خصوصی توسط کسب‌وکارهای انتفاعی اداره شوند، یا مانند مدارسی که توسط بنیادها یا فرقه‌های مذهبی اداره می‌شوند، غیر انتفاعی باشند. در بیشتر این موارد، بودجه اولیه برای مدارس از طریق دانش‌آموزان تامین می‌شود. بعبارت دیگر، والدین برای تحصیل فرزندشان در این مدارس شهریه پرداخت می‌کنند.

مدارس شبانه‌روزی در آمریکا

طبق تعریف، مدرسه شبانه‌روزی به هر نوع مدرسه‌ای گفته می‌شود که غذا و محل سکونت را برای دانش‌آموزان فراهم می‌کند. اگرچه، مدرسه شبانه‌روزی چیزی بیش از این تعریف ارائه می‌دهد. مدرسه شبانه‌روزی یک جامعه پیشرفته از افراد تحصیلکرده، ورزشکاران و هنرمندان است. برای ایجاد این اجتماع، بیشتر مدارس شبانه‌روزی دانش‌آموزان خود را ملزم به زندگی در مدرسه در طول سال تحصیلی می‌کنند.

این جوامع با هدف گسترش حوزه فعالیت‌های فراتر از تحصیل، از طریق فعالیت‌های فوق برنامه فرصت‌هایی را برای عمیق‌ترکردن روابط بین مربیان و دانش‌آموزان ایجاد می‌کنند. اعضای هیئت علمی، کارکنان مدرسه و خانواده‌هایشان غالبا در مدرسه زندگی می‌کنند و در حوزه‌های مربیگری و مشاوره به انجام وظیفه می‌پردازند.

مدارس غوطه‌وری زبان

اینگونه مدارس، دانش‌آموزان را در یک محیط زبان دوم غوطه‌ور می‌کنند. معلم‌های دوزبانه کلاس‌ها را به زبان دوم برگزار می‌کنند. به طور کلی، این برنامه‌ها برای دانش‌آموزانی طراحی شده که زبان مادری‌شان انگلیسی است. مرکز زبان‌های کاربردی (CAL)، مدارس غوطه‌وری زبان را در سه گروه دسته‌بندی می‌کند: غوطه‌وری کلی، نسبی یا دوطرفه.

در غوطه‌وری کلی، همه (یا تقریبا همه) موضوعات در پایه‌های پایین‌تر به زبان خارجی تدریس می‌شود. در غوطه‌وری نسبی، نیمی از موضوعات به زبان خارجی ارائه می‌شوند. در برخی برنامه‌ها، برای تقویت موارد آموزش‌داده‌شده به زبان خارجی، آموزش به زبان انگلیسی نیز ارائه می‌شود. برنامه غوطه‌روی دوطرفه، تاکید مساوی بر روی انگلیسی و زبان غیر انگلیسی قرار می‌دهد، زیرا زبان مادری بیشتر دانش‌آموزان، زبان آموزش غیر انگلیسی است.

مدارس مونته‌سوری آمریکا

روش تدریس مونته‌سوری به فردیت و علایق هر دانش‌آموز احترام می‌گذارد. معلم با آماده‌سازی کلاس درس، دانش‌آموزان را به کشف و یادگیری از طریق فعالیت‌های عملی دعوت می‌کند.

مدارس مونته‌سوری بر روی اکتشاف تاکید ویژه‌ای دارند. کودکان از طریق تجربه در کلاس درس، به پرسش‌گری و تجربه لذت کشف جهان پیرامون تشویق می‌شوند. برنامه درسی این مدارس بسیار کامل و جامع است و شامل ریاضی، زبان و علوم به همراه موضوعات مبتنی بر تجربیات حسی می‌شود.

مدارس خصوصی آموزش استثنائی

مدارس خصوصی آموزش استثنائی بر روی دانش‌آموزان دارای نیازهای خاص تمرکز دارند. غالبا این مدارس از تفاوت‌های یادگیری خاص مانند طیف‌های اوتیسم، آسیب‌های مغزی، سرعت پردازش پایین، ADHD، اضطراب جدی یا سایر تفاوت‌های عصبی پشتیبانی می‌کنند.

این مدارس، برای برآورده‌ساختن نیازهای یادگیری ویژه برای دانش‌آموزان خود، نسبت به مدارس معمولی، امکانات بهتری دارند. معلمان، مدیران و سایر کارکنان مانند مشاوران، پرستاران و مشاوران تحصیلی، در خصوص نیازهای خاص دانش‌آموزان اطلاعات کافی و جامع دارند.

مدارس وابسته به کلیسا

مدرسه کلیسایی یک مدرسه مذهبی خصوصی است که بودجه‌اش را از کلیسای محلی دریافت می‌کند. از آنجایی که سایر انواع مدارس مذهبی درجات مختلفی از بودجه‌شان را از کلیسا دریافت کنند، واژه وابسته به کلیسا برای نشان‌دادن شراکت مدرسه با یک کلیسای محلی استفاده می‌شود.

مدارس مذهبی آمریکا

مدارس مذهبی، مؤسسه‌های خصوصی با یک وابستگی مذهبی هستند. سازمان‌ها و انجمن‌های متفاوتی در این طبقه‌بندی برای تعریف مدارس مذهبی وجود دارند.

مدارس مذهبی غالبا به عنوان مدارس خصوصی مستقل طبقه‌بندی می‌شوند، ولی به یک انجمن وابستگی دارند. عنوان مستقل وقتی دارای اهمیت شد که مدارس وابسته به کلیسا از آموزه‌های کاتولیک ارتدوکس منحرف شدند.

هزینه تحصیل و ویزای مدارس آمریکا

هزینه تحصیل در آمریکا

به طور میانگین، شهریه مدارس دولتی در آمریکا 12.350 دلار برای هر دانش‌آموز است. بعلاوه، والدین برای سایر هزینه‌ها مانند تکنولوژی، کتاب‌های درسی، موارد مصرفی، سفرهای میدانی، ورزش و لباس فرم مدرسه، مبلغی به طور میانگین تا 3.700 دلار را نیز باید پرداخت کنند. بدین ترتیب، مجموع هزینه تا 16.050 دلار در سال نیز می‌رسد.

با این حال، مبلغ شهریه در ایالات مختلف آمریکا بسیار متفاوت است. در ماساچوست، میانگین هزینه تحصیل در مدارس خصوصی 24.000 دلار در سال – معادل 27 درصد متوسط درآمد خانوار در این ایالت است. در نبراسکا، شهریه مدارس خصوصی فقط 2.800 دلار و کمتر از 4 درصد درآمد متوسط در این ایالت است. بنابراین، مقرون‌به‌صرفه‌بودن مدرسه خصوصی تا حد زیادی به محل سکونت شما بستگی دارد.

نوع مدرسه نیز تفاوت ایجاد می‌کند. میانگین شهریه تحصیل در یک مدرسه خصوصی روزانه 16.000 دلار در سال است. شهریه مدارس شبانه‌روزی پنج‌روزه، بیش از دوبرابر این مبلغ و در حدود 33.140 دلار در سال است. همچنین، شهریه مدارس شبانه‌روزی هفت‌روزه تا 37.590 دلار در سال برآورد شده است.

پایه تحصیلی نیز در شهریه عامل تعیین‌کننده‌ای محسوب می‌شود. میانگین شهریه تحصیل در مدارس ابتدایی خصوصی آمریکا 7.630 دلار در سال است. این مبلغ در دبیرستان‌های خصوصی تا 16.040 دلار بالاتر می‌رود.

نهایتا، وابستگی مذهبی نیز یک عامل تاثیرگذار در میزان شهریه تحصیل است. مدارس کاتولیک در مقایسه با سایر مدارس خصوصی ارزان‌تر هستند. شهریه تحصیل در مقطع ابتدایی در این مدارس 4.840 دلار و در مقطع دبیرستان، 11.240 دلار در سال است.

با اینکه مدارس دولتی آمریکا شامل شهریه نمی‌شوند، این بدان معنا نیست که تحصیل در این مدارس فاقد هرگونه هزینه‌ای است. والدین دانش‌آموز، مسئول هزینه‌های مصرفی کودک در مدرسه هستند، که این روزها چیزی بیش از لوازم‌التحریر و شامل پرینتر و کامپیوتر خانگی نیز می‌شود. دانش‌آموزان برای فعالیت‌های فوق برنامه نیز احتیاج به تهیه تجهیزات دارند، مانند لباس فرم ورزشی یا ادوات موسیقی.

برای دانستن هزینه یک مدرسه دولتی خوب، باید هزینه‌های مناطق مجاور مدرسه را با هزینه‌های نواحی مجاور مدارس منطقه‌ای مقایسه کنید. در سال 2021، بهترین مدرسه در فهرست مدارس منطقه‌ای آمریکا، دبیرستان آدلای استیونسون (Adlai E. Stevenson) در ایالت ایلینوی شهر لینکلن‌شایر است. میانگین ارزش خانه در این ناحیه 513.369 دلار است. با وام مسکن 30 ساله با نرخ ثابت 2.89 درصدی، این مبل معادل 2.115 دلار در ماه است.

ویزای تحصیلی

به طور کلی، شهروند یک کشور خارجی برای ورود به ایالات متحده آمریکا باید ابتدا یک ویزا دریافت کند؛ چه ویزای غیر مهاجرتی با اقامت موقت باشد و یا ویزای مهاجرتی برای اقامت دائم. برای تحصیل در آمریکا باید ویزای تحصیلی داشته باشید. نوع دوره آموزشی و مدرسه انتخابی تعیین‌کننده نوع ویزای F یا M برای شما خواهد بود.

داشتن ویزای تحصیلی (F یا M) برای تحصیل در ایالات متحده آمریکا ضروری است. اتباع خارجی نمی‌توانند پس از ورود از طریق ویزای بازدیدکننده (B) یا برنامه معافیت ویزا (VWP)، در این کشور مشغول به تحصیل شوند، مگر آنکه به عنوان بخشی از بازدید گردشگری، به مطالعات تفریحی بپردازند.

اقدام برای ویزای تحصیلی در آمریکا یک پروسه طولانی است. بنابراین در زمان مناسب برای ویزای خود اقدام نمایید – حداقل سه تا پنج ماه قبل از زمان آغاز دوره تحصیل. در فرآیند اقدام برای ویزای تحصیلی آمریکا، معمولا چند مرحله را باید انجام دهید.

به طور کلی، دانش‌آموزان آینده در هنگام اقدام برای ویزا باید 5 مرحله را انجام دهند:

1. اقدام و اخذ پذیرش در یک مدرسه تاییدشده با برنامه بازدیدکننده تبادلی و دانش‌آموزی (SEVP) در آمریکا (6 تا 12 ماه قبل از تحصیل در آمریکا)

2. پرداخت هزینه سیستم اطلاعات دانشجویان و بازدیدکنندگان تبادلی (SEVIS) (سویس فی)

3. تکمیل فرم‌های اپلیکیشن ویزای تحصیلی با ارائه جدیدترین عکس

4. پرداخت هزینه اپلیکیشن ویزا (اپلیکیشن فی)

5. برنامه‌ریزی و حضور در جلسه مصاحبه برای ویزا