کشور امارات

اقتصاد امارات متحده عربی

اقتصاد کشور امارات، تا حد زیادی تحت تاثیر نفت خام تولیدشده در امارت ابوظبی است. ثروتمندترین امارت در این کشور، ابوظبی است که بزرگترین تمرکز منابع تاییدشده نفتی را در خود جای داده است و بخش قابل توجهی از بودجه ملی را تولید می‌کند. امارت دوبی، که اقتصادش بیشتر مبتنی بر تجارت است تا نفت، به عنوان یک قطب تجاری و مالی در منطقه به شمار می‌آید و نقش زیادی در تنوع اقتصادی کشور ایفا می‌کند.

کشاورزی و ماهیگیری

تولیدات کشاورزی، عمدتا در امارت‌های رأس‌الخیمه و فجیره و در العین، با افزایش استفاده از چاه و پمپ آب برای تامین آب مورد نیاز برای آبیاری، افزایش چشمگیری داشته است. با این حال، کشاورزی سهم کمی در تولید ناخالص ملی (GDP) امارات دارد و کمتر از 10 درصد نیروی کار را به خود اختصاص داده است.

خرما، محصول اصلی کشور امارات است و این کشور، در زمینه تولید میوه و سبزیجات، تقریبا خودکفا در نظر گرفته می‌شود.

نفت در امارات

نفت در سال 1985 میلادی در ابوظبی کشف شد و دولت این امارت، از طریق شرکت ملی نفت ابوظبی (ADNOC)، مالک سهام کنترلی در همه شرکت‌های تولیدکننده نفت در سرتاسر کشور امارات است. ابوظبی مسئول 95 درصد تولیدات نفتی امارات است. تولید نفت و گاز طبیعی حدودا یک سوم GDP این کشور را تشکیل می‌دهد. با این حال، بخش نفت و گاز سهم کوچکی از نیروی کار را به خود اختصاص داده است.

تولید

امارت‌های گوناگون کشور امارات متحده عربی، تلاش زیادی برای تنوع‌بخشیدن به اقتصاد خود و رفع وابستگی کامل به نفت کرده اند و تولید در این راستا نقش تاثیرگذاری داشته است. یک مجتمع صنعتی پتروشیمی در 225 کیلومتری شهر ابوظبی تاسیس شد که دارای یک پالایشگاه نفت، کارخانه جداسازی گاز و یک کارخانه اوره و آمونیاک است. بخش زیادی از درآمدهای شهر دوبی، در پروژه‌هایی مانند حوض خشک (dry dock - برای تعمیر کشتی) و یک مرکز تجاری سرمایه‌گذاری شد.

آب‌وهوای کشور امارات

آب‌وهوای امارات متحده عربی، در بخش‌های ساحلی، گرم و مرطوب و در قسمت‌های مرکزی کشور، گرم‌تر و خشک است. میانگین بارش سالانه در کشور امارات، حدودا 4 تا 6 اینچ (برابر با 100 تا 150 میلی‌متر) گزارش شده است. با این‌حال، این میزان در سال‌های مختلف تفاوت‌های قابل توجهی داشته است.

میانگین دمای هوا در ماه ژانویه، برابر با 18 درجه سانتیگراد و در ماه جولای، برابر با 33 درجه سانتیگراد گزارش شده است. دمای هوا در فصل تابستان، تا 46 درجه در مناطق ساحلی و 49 درجه در بخش‌های بیابانی این کشور افزایش پیدا می‌کند.

در اواسط زمستان و اوایل تابستان، بادهایی موسوم به shamāl (به معنی شمالی)، با وزش از شمال و شمال غرب، شن و گردوخاک را همراه با خود جابجا می‌کنند.

توریسم و گردشگری در امارات

توریسم و گردشگری در امارات، یک بخش بسیار مهم در اقتصاد امارات است، که شامل عناصر داخلی و بین‌المللی می‌شود. در سال 2018، صنعت گردشگری امارات، بیش از 164.7 میلیارد درهم از تولید ناخالص داخلی کشور را شامل می‌شد.

امارات در صنعت گردشگری و توریسم، موفق‌ترین کشور حاشیه خلیج فارس محسوب می‌شود و در دنیای عرب نیز، جایگاه ویژه‌ای در میان کشورهای عضو دارد. سهم صنعت گردشگری در بازار کار کشور امارات، بیش از 605 هزار نفر را (در سال 2018) بوده است.

مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری کشور امارات عبارتند از:

• برج خلیفه دوبی - این برج، در حال حاضر مرتفع‌ترین برج در جهان است که ساخت آن در سال 2004 آغاز شد و در سال 2010 به بهره‌برداری رسید. این برج، در 163 طبقه، دارای بیش از 1000 واحد آپارتمان، 49 طبقه اداری، 4 استخر و یک کتابخانه مخصوص استفاده ساکنین است.
• نخل جمیرا در دوبی - نخل جمیرا، یک مجمع‌الجزایر مصنوعی و ساخته دست بشر در خلیج فارس است که در جمیره امارت دوبی واقع شده است. طول این جزایر، 5.4 کیلومتر است. مونوریل نخیل جمیرا را به سرزمین اصلی متصل می‌کند.
• مسجد جامع شیخ زاید - مسجد شیخ زاید از یکی از جاذبه‌های گردشگری شهر ابوظبی در امارات است و با اینکه ورود غیر مسلمانان غالبا به مساجد و اماکن مذهبی ممنوع است، ولی توریست‌ها امکان ورود و بازدید از این مسجد زیبا را دارند. این مسجد، بعد از مسجدالحرام و مسجدالنبی، سومین مسجد بزرگ جهان به شمار می‌آید.
• برج العرب دوبی - یکی از شناخته‌شده‌ترین جاذبه‌های گردشگری امارات است که به دلیل معماری منحصربفرد و چشم‌اندازهای زیبا و حیرت‌انگیزش به خلیج فارس شهرت دارد.

امارت‌های امارات

امارت متحده عربی، از بهم‌پیوستن و اتحاد 7 امارت مختلف شکل گرفته است.

امارت ابوظبی - بزرگ‌ترین امارت در کشور امارات است و 84 درصد از مساحت این کشور را اشغال کرده است. ابوظبی دارای 200 جزیره است و طول خط ساحلی آن، به 700 کیلومتر می‌رسد. پایتخت فدرال کشور امارات متحده عربی، شهر ابوظبی است.

امارت دوبی - دومین امارت بزرگ در کشور امارات، دوبی با مساحت 4.114 کیلومتر مربع است که 5 درصد کل مساحت امارات را اشغال کرده و فاقد جزیره است. جمعیت این امارت، در پایان سال 2019، برابر با 3.335.900 نفر گزارش شده است.

امارت شارجه - سومین امارت بزرگ در کشور امارات، شارجه است. مساحت آن برابر با 2.590 کیلومتر مربع است و 3.3 درصد از کل مساحت امارات را به خود اختصاص داده است. این امارات، دارای چشم‌اندازهای بسیار زیبایی است و موسسات آموزشی فراوانی، در حوزه‌های مهندسی، تکنولوژی و علوم در شارجه فعالیت می‌کنند.

امارت عجمان - کوچک‌ترین امارت در کشور امارات متحده عربی، عجمان با مساحت 259 کیلومتر مربع است که 0.3 درصد مساحت امارات را در برگرفته است. عجمان، سواحل شنی کمی دارد و رشته کوه‌های حجر در این منطقه قرار گرفته اند.

امارت ام‌القیوین - دومین امارت کوچک، ام‌القیوین نام دارد که کم‌جمعیت‌ترین منطقه نیز در امارات محسوب می‌شود. مساحت این امارت، 720 کیلومتر مربع است و 1 درصد کل مساحت کشور را اشغال کرده است. این امارت، از جنوب غرب با شارجه و از شمال شرق با رأس‌الخیمه مرز مشترک دارد.

امارت رأس‌الخیمه - چهارمین امارت بزرگ در امارات، رأس‌الخیمه است که 1.684 کیلومتر مربع مساحت دارد و 3.16 درصد کل مساحت امارات را به خود اختصاص داده است. قدمت این امارت، به 7.000 سال پیش بازمی‌گردد. امارت رأس‌الخیمه دارای حدودا 1.000 مکان باستانی است که 4 مکان آن در میراث جهانی یونسکو ثبت شده اند.

امارت فجیره - این امارت، تنها امارتی است که کاملا در ساحل شرقی امارات در امتداد خلیج عمان قرار گرفته است. اقتصاد این امارت، مبتنی بر ماهیگیری و کشاورزی است. مساحت امارت فجیره، در حدود 1.450 کیلومتر مربع است.

حقایق جذاب درباره امارات

1. جمعیت امارات متحده عربی از شهروندان بیش از 200 کشور جهان تشکیل شده است. از جمعیت 9.89 میلیون نفری این کشور، بیش از 80 درصد را خارجی‌هایی تشکیل می‌دهند که از بیش از 200 کشور دنیا به امارات آمده اند. شهروندان هند، پاکستان، بنگلادش و فیلیپین، پرتعدادترین ملیت‌های امارات به شمار می‌آیند.

2. هیچ رودخانه‌ای در امارات وجود ندارد. با اینکه امارات فاقد رودخانه دائمی است، دارای تعدادی خشکرود یا وادی است که در ماه‌های بارش پر از آب می‌شوند.

3. امارات اولین کشوری است که وزیر هوش مصنوعی دارد. از سال 2017، وزارت هوش مصنوعی در این کشور تاسیس شد.

4. کجی و خم‌شدگی ساختمان Capital Gate ابوظبی، بیشتر از برج کج پیزا است. ساختمان Capital Gate 18 درجه دارای کجی است که این مقدار، 4 برابر بیشتر از کجی برج پیزا است.

5. سال 2022، کشور امارات 51 امین سال تاسیس خود را جشن می‌گیرد. در سال 1971، امارات با اتحاد اولیه شش امارت، شکل گرفت. در سال 1972، امارت رأس‌الخیمه بعنوان هفتمین امارت به این اتحاد پیوست.

6. امن‌ترین شهر جهان در امارات متحده عربی قرار دارد. ابوظبی، پایتخت امارات، به عنوان امن‌ترین شهر جهان معرفی شده است. در سال 2020، شارجه و دوبی نیز در بین 10 شهر امن جهان قرار داشتند و به ترتیب، جایگاه‌های پنجم و هفتم را به خود اختصاص داده بودند.

7. نرخ سوادآموزی به شکل حیرت‌آوری بالاست. امارات یکی از تحسین‌برانگیزترین نرخ‌های باسوادی در دنیا را دارد و 93 درصد جمعیت این کشور باسواد هستند. این درصد در بین زنان بالاتر است؛ 95 درصد، و گفته می‌شود 77 درصد زنان اماراتی در موسسات آموزش عالی ثبت نام می‌کنند. در واقع، 70 درصد فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های امارات را زنان تشکیل می‌دهند.

8. بهترین ماشین‌های پلیس در دنیا، متعلق به امارات است. ناوگان پلیس دوبی با تعدادی از برترین ماشین‌های دنیا، شامل بوگاتی، فراری، بنتلی، لامبورگینی، کامارو، مرسدس و ... تجهیز شده است.

فرهنگ امارات متحده عربی

آداب و رسوم و سنت‌های فرهنگی کشور امارات متحده عربی، ریشه در دین اسلام دارد و تاثیر زیادی از کشورهای جهان عرب، به خصوص کشورهای همسایه در خلیج فارس گرفته است. امارات متحده عربی تحت تاثیر تجدید حیات مجدد دین اسلام در این کشور بوده است، ولی با این‌حال، در مقایسه با کشورهایی مانند عربستان سعودی، سختگیری‌های دینی و مذهبی کمتری در امارات به چشم می‌خورد.

دو عید بزرگ رسمی در امارات، اعیاد فطر و قربان هستند.

هویت‌های قومی و قبیله‌ای در امارات متحده عربی، تا حد خیلی زیادی به قوت خود باقی مانده اند. حتی علیرغم رشد شهرنشینی و افزایش حضور جوامع پرتعداد خارجی‌ها، خانواده‌ کماکان به عنوان قدرتمندترین و منسجم‌ترین نهاد اجتماعی در نظر گرفته می‌شود.

تغییرات در ساختار فرهنگی کشور امارات، بسیار واضح و آشکار است. تحولات پیرامون مقولاتی مانند ازدواج و اشتغال زنان، در امارت بسیار قابل توجه بوده است. دولت امارات متحده عربی، نقش فعالی در قدرت‌بخشیدن به زبان و تدوین قوانین حمایتی برای زنان داشته است.

فرهنگ غذایی امارات، نشان‌دهنده تاثیرات فرهنگی متنوعی است که این کشور در طول قرن‌های گذشته تجربه کرده است. حمص، فول، فلافل و شاورما از جمله غذاهای متداول در جهان عرب هستند. علاوه بر این، تاثیر غذاهای ایرانی را می‌توان در ترجیح اماراتی به استفاده از برنج به عنوان یک عنصر اصلی در غذاها و مواد غذایی مانند زعفران، هل و گلاب به عنوان طعم‌دهنده در دسرها مشاهده کرد.

تاریخچه امارات متحده عربی

با توجه به بقایای باستانی پیداشده در امارات، می‌توان گفت پیدایش امارات متحده عربی، به 5000 سال پیش از میلاد مسیح برمی‌گردد.

در سال 2006، اولین انتخابات در امارات متحده عربی برگزار شد. یک شورای انتخاب‌کنندگان با تعداد نفرات محدود، مجاز بودند برای انتخاب نیمی از اعضای شورای ملی فدرال رای دهند.

همزمان با بحران جهانی مالی در سال 2007-2008 میلادی، از سرعت اقتصاد در حال رشد و پررونق امارات متحده عربی نیز کاسته شد. تاثیر این بحران، به طور عمده و چشمگیر در دوبی محسوس بود و تعداد زیادی از پروژه‌های ساخت‌وساز، به طور موقت متوقف شدند و ارزش ملک در این سال، تا 50 درصد کاهش یافت. تمدن از عصر نو سنگی (Neolithic Period) در این کشور پدید آمد و تجارت، بخصوص تجارت مس در کوهستان‌های حجر، رونق پیدا کرد.

ارتباطات و تبادل کالا با سایر تمدن‌ها در حدود 3000 سال قبل از میلاد آغاز شد. چندین مسیر سفر دریایی افتتاح گردید و مردمان زیادی از کشورهای مختلف توانستند برای تجارت وارد کشور امارات شوند. سایر مهاجرها، مانند فنیقی‌ها و یونانی‌ها نیز وارد جزیره عرب شدند. علاوه بر این، رومی‌ها نیز تلاش‌هایی برای تسخیر و فتح جزیره انجام دادند، ولی موفق نبودند.

با ظهور مذهب و فرهنگ اسلامی، باعث به ثبات‌رسیدن این کشور شد. حکومت سلسله بنی‌امیه این کشور را به سوی پیشرفت هدایت کرد و خلیج را به یک مرکز جهانی برای تجارت و دریانوردی تبدیل کرد.

پس از آن، مهاجران پرتغالی کشور امارات را اشغال کردند و توانستند قلمروهای خود را تا اقیانوس هند و به تدریج تا شبه جزیره عرب توسعه دهند. پرتغالی‌ها موفق شدند ساکنین جزیره، با 150 سال کنترل بر روی کشور، را تحت سلطه خود در آورند.

بعد از پرتغالی‌ها، امپراتوری عثمانی توانست کنترل کشور امارات متحده عربی را در دست گیرد. بریتانیایی‌ها، این منطقه را به دلیل تهاجمات وارده به کشتی‌ها، بعنوان «ساحل دزدان دریایی» می‌شناختند. علاوه بر این، با امضای یک پیمان، شیخ‌نشین‌های خلیج فارس شکل گرفت که اتحاد شیخ‌ها و توافقی مبنی بر برطرف‌کردن مناقشات بین شیوخ را شامل می‌شد.

در تاریخ 17 جولای 1971، شش شیخ‌نشین، شامل ابوظبی، دوبی، شارجه، ام القیوین، عجمان و فجیره بر روی قانون اساسی فدرال، مبنی بر استقلال به عنوان امارات متحده عربی، به توافق رسیدند. به تدریج، در دوم دسامبر 1971، هفتمین شیخ‌نشین به UAE پیوست و در نهایت، شکل‌گیری امارات متحده عربی پایان یافت.

هزینه زندگی در امارات

اگر می‌خواهید بدانید آیا هزینه زندگی در کشور امارات بالاست، پاسخ مثبت است. با اینکه هزینه زندگی متناسب با امارت مورد نظر، می‌تواند نوسان داشته باشد، ولی در مجموع هزینه‌ها در این کشور بالاست. ابوظبی و دوبی، هر دو در رده‌بندی‌های جهانی گران‌ترین شهرها برای خارجی‌ها، قرار دارند. با این حال، در هر دوی اینها، خارجی‌ها کماکان باید نیمی از درآمد خود را فقط به هزینه اجاره اختصاص دهند.

• گران‌ترین امارت: دوبی (ابوظبی با فاصله کمی، در جایگاه دوم است)
• ارزان‌ترین امارت: عجمان

مخارج زندگی در امارات

در مقایسه با هزینه اجاره، مخارج روزمره در امارات متحده عربی نجومی نیستند. میانگین هزینه زندگی برای یک خانواده چهارنفره در حدود 12.000 درهم امارات در ماه (معادل تقریبا 3.000 دلار آمریکا) است. بدون در نظر گرفتن اجاره، این مبلغ شامل خرید خواروبار، حمل‌ونقل، فعالیت‌های تفریحی و صرف غذا در رستوران می‌شود. هزینه زندگی هر نفر در امارات، حدودا 3.000 درهم امارات (800 دلار آمریکا) در ماه است.

هزینه غذا در امارات

•  شیر: 6 درهم (2 دلار)
• یک قرص نان: 5 درهم (1 دلار)
• 12 عدد تخم مرغ: 11 درهم (3 دلار)
• سینه مرغ: 28 درهم (8 دلار)
• سیب (1 کیلوگرم): 8 درهم (2 دلار)
• گوجه فرنگی (1 کیلوگرم): 6 درهم (2 دلار)

هزینه قبوض و خدمات

به‌طور میانگین، هزینه قبوض برق، گاز و آب در حدود 600 درهم امارات (163 دلار آمریکا) می‌شود. بخش قابل توجهی از این مبلغ، مربوط به هزینه برق و مصرف AC است. هزینه اینترنت در امارات، حدودا 300 درهم (82 دلار) در ماه برآورد شده است.

هزینه تحصیل در امارت

مهم نیست فرزندتان در مدرسه دولتی تحصیل کند یا خصوصی. در هر دو حالت، باید به عنوان خارجی شهریه پرداخت کنید. با اینکه مدارس خصوصی برای شهروندان اماراتی رایگان هستند، ولی خانواده‌های خارجی باید برای تحصیل فرزند خود شهریه پرداخت کنند. هزینه سالانه تحصیل در مدارس دولتی در حدود 6.000 درهم امارات (برابر با 1.635 دلار آمریکا) است. در مدارس خصوصی و بین‌المللی امارات، خارجی‌ها باید شهریه‌ای بین 27.640 تا 43.790 درهم (معادل 7.525 تا 11.922 دلار آمریکا) پرداخت کنند. شهریه تحصیل در مدارس خصوصی امارات، متناسب با مدرسه و پایه تحصیلی متغیر است.

هزینه اجاره در امارات

با اینکه بیشتر خارجی‌ها در امارات، در منازلی که توسط کارفرما تهیه شده است زندگی می‌کنند، ولی بهتر است در مورد مبلغ اجاره در امارات اطلاعات کافی داشته باشید. میانگین اجاره در امارات متحده عربی، بین 30.000 تا 50.000 درهم (برابر با 8.100 تا 13.600 دلار آمریکا) در سال، برای یک آپارتمان استودیو است. اجاره آپارتمان‌های یک و دوخوابه بین 70.000 تا 100.000 درهم (19.000 تا 27.220 دلار آمریکا) است. در گران‌ترین امارت این کشور -دوبی- اجاره سالانه یک آپارتمان یک‌خوابه گران‌قیمت در حدود 96.670 درهم امارات (برابر با 26.317 دلار آمریکا) هزینه در بر دارد. اجاره یک آپارتمان یک‌خوابه ارزان‌قیمت، در هر سال 56.200 درهم (15.300 دلار) برآورد شده است.

هزینه خدمات درمانی در امارات

مانند بخش آموزش، خارجی‌ها برای استفاده از بیمه خدمات درمانی دولتی و خصوصی باید هزینه پرداخت کنند. داشتن بیمه خدمات درمانی در امارات متحده عربی، الزامی است و بدون اینکه تحت پوشش بیمه باشید، نمی‌توانید ویزا و مجوز اقامت این کشور را دریافت کنید. در دوبی و ابوظبی، کارفرماها موظف هستند کارمندان خود را تحت پوشش بیمه در آورند. اگر کارفرما شما را بیمه نکرد، خودتان موظف به تهیه بیمه هستید.

معمولا یک بیمه فراگیر و منطقی در امارات، 10.000 درهم در سال (2.720 دلار) هزینه دارد. مبلغ بیمه پایه برای یک خانواده 4 نفره، در حدود 17.000 درهم امارات (4.630 دلار آمریکا) برآورد می‌شود.

هزینه سفر و حمل‌ونقل در امارات

• تاکسی (حداقل نرخ): 10 درهم (3 دلار)
• مترو (متناسب با مسافت): 2.50 تا 6.50 درهم (1 تا 2 دلار)
• اتوبوس (مسافت‌های طولانی): 7 تا 20 درهم (2 تا 5 دلار)
• پارکینگ: 2 تا 8 درهم (1 تا 2 دلار)
• گاز (1 لیتر): 2 درهم (1 دلار)